Mandarijneend

De mandarijneend (Aix galericulata) is een vogel uit de familie van Anatidae (eendvogels). Van oorsprong is de mandarijneend een Aziatische vogel die zijn nest maakt in verlaten spechtennesten op grote hoogte. Mandarijneenden worden al enige honderden jaren gehouden als sierwatervogel. Verwilderde populaties komen voor in West-Europa

Foto: Nikon P900 Vlaardingen Westwijk 10-04-2018, 2019 Nikon P1000 Haven Schiedam

Beschrijving

De mannetjes van deze kleurrijke vogels hebben een donkerrode snavel, een lange, afhangende kuif, kastanjebruine bakkebaarden en twee goudkleurige zeiltjes op de vleugels, die kunnen worden opgezet om vrouwtje en andere mannetjes te imponeren. De vrouwtjes en jongen zijn bruinachtig grijs met lichte vlekjes op de borst en flanken. Ze hebben een opvallende witte vlek achter het oog en witte kin. De lichaamslengte bedraagt 41 tot 49 cm en het gewicht is ongeveer 600 gram.

Mandarijneenden rusten vaak in bomen. Ze kunnen in het donker goed zien. Hun voedsel, dat ze op het land zoeken, bestaat uit noten en zaden, maar ook insecten en slakken staan op het menu. Dit dier is deels een trekvogel.

De vrouwtjes broeden in bomen, meestal in een inrottingsgat of een oud spechtenhol. Een dag nadat de jongen het ei hebben verlaten, springen ze uit het nest.

Het oorspronkelijke broedgebied ligt in het oosten van China en het noorden van Noord-Korea. Deze populatie overwintert in het noorden van Indochina. De populatie in Japan is standvogel. Als exoot komt de mandarijneend plaatselijk voor in NederlandBelgiëFrankrijk, het Verenigd KoninkrijkDenemarkenDuitslandOostenrijkZwitserland en Slovenië.

Het eerste broedgeval in het wild werd vastgesteld in 1964, in de duinen bij Wassenaar (Meijendel). Nadien waren er meer broedgevallen in parken om Den Haag en later in de jaren 1960 ook in Gelderland aan de IJssel bij Heerde. In de loop van de jaren 1970 breidde de soort zich uit naar de buurt van ArnhemDoorwerthRenkum en Wageningen. Rond 1994 werd het aantal broedparen geschat op circa 100.[2] In het gebied om Arnhem is het aantal losse waarnemingen in een reeks van jaren goed bijgehouden. Hieruit blijkt dat rond het jaar 2000 dit aantal opliep tot meer dan 500. Na 2002 daalde dit aantal weer.[3] Volgens SOVON zijn er landelijk te weinig gegevens voor een betrouwbare trendberekening. In de periode 1998-2007 werd het aantal broedparen geschat op 200 tot 260.[4] Na een winter met een periode van strenge vorst, daalt het aantal meestal.

Ook in Vlaanderen broedt de mandarijneend. Het aantal broedgevallen wordt door het INBO geschat tussen de 75 en de 100 paren

Bron Wikipedia

Beoordelingen

Er zijn nog geen beoordelingen.

Wees de eerste om “Mandarijneend” te beoordelen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *