Ekster

Kenmerken van een ekster

De ekster is een in Nederland talrijk voorkomende broedvogel. Een ekster heeft een opvallend zwart-wit verenkleed. Hierdoor is de ekster een van de gemakkelijkst te herkennen vogels in ons land. Ook opvallend is de lange staart van wel 25cm. De oudere vogels hebben een blauw groene  glans op de staart en de vleugels. Jonge vogels hebben dit niet.

Leefwijze van een ekster

Een ekster scharrelt zijn kostje voornamelijk op de grond bij elkaar en het bestaat voornamelijk uit insecten en aas. ’s Winters eet hij ook wel zaad (van de voertafel) en andere plantaardige bestanddelen. In het voorjaar, als hij jongen heeft, wil hij ook wel eieren en jongen van andere vogels aan zijn eigen jongen voeren, maar uit wetenschappelijk onderzoek is inmiddels wel gebleken dat de zangvogelpopulaties hieronder niet te lijden hebben. Zoals alle kraaiachtigen is de ekster een echte omnivoor. De ekster is niet bang om zich in de buurt van mensen te laten zien of zich te vestigen, bijvoorbeeld in tuinen; in landelijke gebieden zijn ze schuwer omdat ze een gemakkelijk doelwit vormen voor de -illegale- jacht.

Habitat

Overal waar hoge bomen zijn. De vogel bouwt zijn grote nest meestal in een boom, maar er zijn ook nesten gevonden in struikgewas, op steigers, elektriciteitsmasten en zelfs op vensterbanken.

Eksters vormen levenslange broedparen, net als de kauw, en ze vormen met de uitgevlogen jongen nog een tijd een gezin, maar ze leven ’s zomers niet in groepen zoals de kauw vaak doet. Wel kunnen de juveniele eksters in groepen voorkomen.

Verspreiding en leefgebied 

De ekster komt voor in heel Europa en een groot gedeelte van Azië. In Nederland izijn er naar schatting 100.000 broedparen per jaar.

Bron Wikipedia

Meer kraaiachtigen Klik hier